Porównanie wszystkich 12 analogicznych miejsc prowadzi do wniosku, że różnice w oznaczaniu staccata mają w A charakter przypadkowy. Kliniki występują w t. 12, 44, 90, 94 i 96, a najprawdopodobniej także w t. 6, natomiast kropka tylko w t. 92. W pozostałych pięciu miejscach (t. 8, 10, 38, 40 i 42) nie ma żadnego znaku. Ewentualne subtelne rozróżnienia poszczególnych motywów czy fraz – np. w t. 37-44, przy drugim wystąpieniu tego odcinka klinik pojawia się tylko na jego końcu – wydają się mało prawdopodobne wobec widocznego pośpiechu przy pisaniu A. Brak też korelacji między znakami staccato a zapisaną długością łuków (por. t. 6). Z tych względów ujednolicamy notację tego szczegółu we wszystkich wymienionych taktach. Podobne rozwiązanie wprowadzono już w Wn2 (→Wn3), w którym jednak we wszystkich miejscach użyto kropek.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
