Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 10, t. 208-228
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-49
s. 3, t. 50-75
s. 4, t. 76-103
s. 5, t. 104-124
s. 6, t. 125-141
s. 7, t. 142-161
s. 8, t. 162-182
s. 9, t. 183-207
s. 10, t. 208-228
s. 11, t. 229-248
s. 12, t. 249-269
s. 13, t. 270-292
s. 14, t. 293-312
s. 15, t. 313-332
s. 16, t. 333-352
s. 17, t. 353-373
s. 18, t. 374-399
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 214

Łuk od as do d w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, dolna 5-linia z łukiem.        EZnieU

Łuk do h do b w A (prawdo­podobna interpretacja→WnWf,Wa,Ww)

EZTU

Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Porównanie z autentycznymi łukami w zawierających bardzo podobne figury t. 28-30 sugeruje, że łuk mógłby się rozpocząć od 3. ósemki. Uzasadnić muzycznie można także doprowadzenie łuku do d, co zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Z drugiej strony, odmienna budowa figuracji l.r. – biegnący od początku taktu gładki postęp skalowy – powoduje, że nie ma tu wyczuwalnego we wspomnianych taktach zatrzymania harmonicznego na akordzie G-dur, a co za tym idzie, oddzielenie pierwszych 2 ósemek traci rację bytu. Biorąc zaś pod uwagę, że łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, a łuki w A są w wielu miejscach niedokładne, można uznać całotaktowy łuk Wn (→Wf,Wa,Ww) za pełnoprawną interpretację zapisu A. W tekście głównym decydujemy się na tę właśnie interpretację, traktując pierwszą jako równorzędny wariant.

Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Wersję wydań można uznać za uzasadnioną – łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, co na pierwszy rzut oka wydaje się niezwiązane z biegiem muzyki i sugeruje niedokładność zapisu. Wersję tę można zatem traktować jako pełnoprawny wariant. Jednak zdaniem redakcji, łuk ten daje się sensownie zinterpretować niemal bez odbiegania od realnego zapisu – w zawierających bardzo podobną figurę t. 28-30 Chopin trzykrotnie wpisał łuk rozpoczynający się od 3. ósemki taktu, co jest bliższe odczytowi dosłownemu omawianego łuku niż łuk biegnący od 1. ósemki, a doprowadzenie łuku do d zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tę właśnie interpretację zapisu A.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wa2, Wa1, Ww1, Wn1, Wf1