Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 9, t. 183-207
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-49
s. 3, t. 50-75
s. 4, t. 76-103
s. 5, t. 104-124
s. 6, t. 125-141
s. 7, t. 142-161
s. 8, t. 162-182
s. 9, t. 183-207
s. 10, t. 208-228
s. 11, t. 229-248
s. 12, t. 249-269
s. 13, t. 270-292
s. 14, t. 293-312
s. 15, t. 313-332
s. 16, t. 333-352
s. 17, t. 353-373
s. 18, t. 374-399
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 185

Całotaktowy łuk w A (→Wn)

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU

Łuk nad ósemkami w Wf, Wa i Ww

od d1

W tekście głównym zachowujemy łuk A (→Wn), będący częścią oznaczenia grupy nieregularnej. W pozostałych wydaniach przekształcono go w łuk artykulacyjny, co można traktować jako dopuszczalny wariant, gdyż w późniejszych utworach Chopin często zmieniał pisane w pierwszym odruchu łuki "rytmiczne" w artykulacyjne – por. np. Etiudę c op. 10 nr 12, t. 52-62.
Tak samo w t. 368.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Łuki "triolowe"

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wa2, Wa1, Ww1, Wn1, Wf1