mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 231

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do b3 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt od ósemek.         EZnieU (zrobić jak 229)

Łuk do a3 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

Tak jak w t. 229, łuk A jest prawdopodobnie niedokładny. W tekście głównym uwzględniamy jego interpretację przyjętą w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 233

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od a w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                TGTU = łuk od a = EZTU (z pauzą)

Łuk od f w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU (z pauzą)
..

Przyjęte w tekście głównym odczytanie łuku opiera się na założeniu mniej więcej symetrycznego położenia łuku w stosunku do objętych nim nut. Dlatego interpretujemy oba końce jako obejmujące skrajne nuty. Ponieważ jednak w wielu miejscach Sonaty łuki nie spełniają tego założenia, wersję Wn (→Wf,Wa,Ww) można traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 233-234

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Palcowanie w Wa

od ósemek, nad górnym: 300243; t. 234 : 3 nad ósemką d2
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 234

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

h1 w A (→Wn→Wa1,Ww), odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. 

b1 w Wf i Wa2

TGTU = bemol b1
..

Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, by odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wa1,Ww) mogła być zamierzona przez Chopina, zwłaszcza że problem dotyczy pośrednio także brzmienia ostatniej ósemki taktu (h2 czy b2?). Od t. 229 panuje bowiem tonacja F-dur, a postęp harmoniczny zmierza do jej jednoznacznego potwierdzenia w t. 239-241. Użycie w tym kontekście akordu C7< byłoby wysoce niekonwencjonalne, szczególnie w języku harmonicznym Sonaty. W tekście głównym uwzględniamy zatem poprawkę wprowadzoną w Wf i Wa2, dającą najnaturalniejszy w tym kontekście akord dominantowy z małą septymą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf