mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 234

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

h1 w A (→Wn→Wa1,Ww), odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. 

b1 w Wf i Wa2

TGTU = bemol b1
..

Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, by odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wa1,Ww) mogła być zamierzona przez Chopina, zwłaszcza że problem dotyczy pośrednio także brzmienia ostatniej ósemki taktu (h2 czy b2?). Od t. 229 panuje bowiem tonacja F-dur, a postęp harmoniczny zmierza do jej jednoznacznego potwierdzenia w t. 239-241. Użycie w tym kontekście akordu C7< byłoby wysoce niekonwencjonalne, szczególnie w języku harmonicznym Sonaty. W tekście głównym uwzględniamy zatem poprawkę wprowadzoną w Wf i Wa2, dającą najnaturalniejszy w tym kontekście akord dominantowy z małą septymą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W Wa1 przeoczono  podwyższający b na h. W Wa2 znak dodano.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 238

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

b3 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, 5 ósemek, tylko górna 5-linia.         Tu bez kliszy 

h3 w Wa

kaso zamiast bemola

b3 (z ) proponowane przez redakcję

! miniat: wycinek TGTU.                    TGTU = bemol b3
..

Dodany w Wa podwyższający b3 na h3 to rutynowa adiustacja, uzasadniona dziesiątkami miejsc, w których Chopin uważał znak wpisany przy pierwszym pojawieniu się danej nuty za obowiązujący także w innych oktawach (por. np. notację pasaży w t. 266-278). Tutaj jednak alterowana nuta występuje tylko w partii l.r. i jej działanie na pasaż pr.r. nie jest tak oczywiste, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę rysunek melodii tych pasaży w poprzednim takcie, gdzie 4. i 8. ósemka nie są dźwiękami akordowymi, lecz zamiennymi. Z tego względu w tekście głównym traktujemy tekst A (→Wn→Wf,Ww), tak jakby nie zawierał błędu, a w tekście głównym dodajemy wskazany w tej sytuacji ostrzegawczy .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 238

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A (→Wn→Wf,Wa,Ww), Chopin wpisał dwa ostrzegawcze bemole w partii pr.r., as2 i as3 (5. ósemka). W tekście głównym dodajemy  także w partii l.r., co zrobiono także w Wn (→Wf,Wa,Ww), pomijamy natomiast niepotrzebny znak przed 5. ósemką. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze