Wa1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 27

c2 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.             EZnieU (triola i nowemola!)

ces2 w A (interpre­tacja kontekstowa→WnWf,Wa,Ww)

! miniat: Wn1.            EZTU

Przed środkową nutą 2. trioli nie ma w A znaku chromatycznego, co daje c2. Co więcej,  defi­niu­jący ces2 znajduje się przed 2. szesnastką nowe­mo­li w dalszej części taktu, co zdaje się potwier­dzać brzmienie c2 omawianej nuty. Z drugiej strony, mocnego argumentu za przeoczeniem przed tą nutą dostarcza przedostatnia szesnastka taktu, heses1, a nie b1 – 1. i 2. miara taktu jest transpozycją o sekundę w górę 4. i 5. miary (z Fes-dur do Ges-dur), a odpowiednikiem tego heses1 jest w analizowanym miejscu właśnie ces2, a nie c2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.