Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 18-31
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-31
s. 3, t. 32-42
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 26

Łuk od es2 w A

! miniat: wycinek, 4 ostatnie ósemki, tylko górna 5-linia                EZTU

Łuk od g2 w Wn (→Wa,Ww)

EZnieU

Łuk przetrzymujący b2 w Wf

zamiast łuku dolnego głosu

W tym wypadku wydaje się, że nie ma powodu wątpić w dokładność łuku A, który obejmuje trzyósemkowy, chromatyczny łącznik między zakończoną właśnie frazą a niespodziewanym akordem Ges-dur w następnym takcie. Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn (→Wa,Ww) trzeba więc uznać za niewłaściwe, nie mówiąc już o całkowicie dowolnej wersji Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Ww1, Wf1, Wa1, Wa2