mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 9, t. 163-183
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-42
s. 3, t. 43-62
s. 4, t. 63-81
s. 5, t. 82-103
s. 6, t. 104-124
s. 7, t. 125-142
s. 8, t. 143-162
s. 9, t. 163-183
s. 10, t. 184-206
s. 11, t. 207-227
s. 12, t. 228-248
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 170

c1 i c2 w A (→Wn→Wa1), interpretacja kontekstowa

! miniat: red = Corel, obie pięciolinie. TGTU bez kaso c1

c1 i c2 w Wf

! miniat: wycinek.                 tr = EZnieU1 + EZnieU2;                 red = EZTU (jak w war_11) + EZnieU2

ces1 i ces2 w Ww i Wa2

! miniat: wycinek.           tr = EZnieU1 + EZnieU tylko bemol ces1;                     red = EZTU jak war_11 + EZnieU oba bemole

c1 (z ) i c2 propono­wane przez redakcję

EZTU jak war_11_red + EZTU kaso c1

Brzmienie 4. ósemki l.r. i 6. ósemki pr.r. może budzić wątpliwości, o czym m.in. świadczą idące w przeciwnym kierunku adiustacje Wf oraz Ww i Wa2. Zdaniem redakcji, zarówno kontekst harmoniczny (akord F-dur jako rozwiązanie akordu septymowego tworzącego podstawę harmoniczną tego taktu), jak i melodyczna struktura figuracji pr.r. (Chopin na ogół stosował dolne nuty zamienne odległe o półton od dźwięków akordowych, a więc tutaj es2 na 4. ósemce i c2 na szóstej) zdecydowanie przemawiają za odczytaniem ich jako c1 i c2, co w tekście głównym podkreślamy ostrzegawczym  przed c1.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Ww

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Wf1, Ww1, Wa1, Wa2
Uzupełnij ➔