Ww1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 170

fes3 powtórzone w A, notacja oryginalna

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.        EZnieU bez łuku fes3

fes3 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

fes3 powtórzone, notacja proponowana przez redakcję

EZTU = laseczka i chorągiewka ces3

Notacja A jest tu niepotrzebnie skomplikowana (być może w następstwie jakichś poprawek), co utrudnia odczytanie. W tekście głównym zastępujemy ją pisownią jasno pokazującą, które nuty należy uderzyć i jak długo je zatrzymać. Tego rodzaju pisownia, w której jednemu naciśnięciu klawisza odpowiada – o ile to możliwe – jedna nuta, była chętnie stosowana przez Chopina, por. np. t. 80, l.r. lub cz. IV, t. 386, pr.r.  W Wn (→Wf,Wa,Ww) do wersji A z łukiem przetrzymującym des3 dowolnie dodano jeszcze łuk przetrzymujący fes3, co spowodowało brak uderzenia na 3. ósemce taktu.

(Być może była to nieudana próba przeniesienia łuku przetrzymującego des3, – gdyż górny łuk umieszczony jest niedokładnie

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Conservatorio di Musica Giuseppe Verdi, Mediolan