Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 124

f2-a2 w A i Wf

! miniat: ten takt, wycinek, tylko górna 5-linia.             Tu bez kliszy = TGTU

fis2-a2 w Wn (→Wa,Ww)

EZnieU = # fis2

Trudno powiedzieć, czym się kierowano w Wn (→Wa,Ww) przy dodawaniu podwyższającego f2 na fis2. Być może brak przed dolną nutą następnej tercji, co odczytane dosłownie daje es2, zmyliło w jakiś sposób sztycharza lub adiustatora. Błędny znak usunięto tylko w Wf, zapewne po porównaniu z analogicznym t. 126, w którym fis2 jest niemożliwe ze względu na f1 w pochodzie tercji l.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Błędy powtórzone Wa

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.