t. 100-101
Łuk w t. 100 w A i Wf (interpretacja kontekstowa→Wa) ! miniat: wycinek, 3 ostatnie ósemki 100 + 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia. EZTU prawy koniec. |
||
Łuk do t. 101 w Wn EZnieU prawy koniec |
Koniec ostatniego łuku w A dochodzi do kreski taktowej na końcu strony, co może sugerować kontynuację i tak zostało zinterpretowane w Wn, mimo że w t. 101 (na nowej stronie) nie ma dokończenia tego łuku. Zdaniem redakcji, nie wynika to z zapisu A, nie mówiąc o sensie muzycznym, toteż w tekście głównym doprowadzamy łuk do ostatniej ósemki t. 100. Także zapis Wf jest niejednoznaczny, z tego samego powodu, co w A – łuk w t. 100, na końcu linii, sugeruje kontynuację, lecz w t. 101 nie ma jego dokończenia. W Wa zinterpretowano to zgodnie z naszą oceną.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku
notacja: Łuki