Strona:
Źródło tekstu:
s. 3, t. 43-60
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
Końcówki łuków frazowych na początku tych taktów wykazują w niektórych źródłach drobne odstępstwa od naturalnej notacji pozostałych analogicznych miejsc:
- W A łuk kończący się w t. 49 napisany jest z rozmachem, tak iż jego koniec sięga dość daleko poza początkową ćwierćnutę. Kształt łuku wyklucza raczej intencjonalne działanie i nie zmyliło to sztycharza Wn. Jak odtworzył to Fontana w [KF], trudno stwierdzić z całą pewnością – patrz niżej. W naszych transkrypcjach tej niewątpliwej niedokładności nie odtwarzamy.
- W Wf tego rodzaju przedłużenie łuku widoczne jest o takt wcześniej, w t. 48, być może wskutek pomylenia taktów, jeśli w [KF] odtworzono zapis Chopina w t. 49.
- W Wa opisane przedłużenie łuku występuje w obu tych miejscach, co jest albo adiustacją, albo pomyłką.
Zarówno w Wf, jak i Wa przedłużone łuki wypadają w miejscach, w których wydania te rozpoczynają następny łuk od 4. ósemki taktu, toteż traktujemy je łącznie z wariantami umiejscowienia początków łuków – patrz t. 45-59.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wf
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, Wf1, Wf2, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2