|
|
b2(1) razem z d3(2) w A i Wf (→Wa) ! miniat: wycinek, ostatnia triola pr.r. 78, tylko górna 5-linia, tu A. EZTU 4. ćwierćnuta 78 i 82 (zrobione tylko 78) |
|
|
b2(1) przed d3(2) w Wn EZnieU 2 miejsca |
Przesunięcie ostatniej ósemki dolnego głosu w t. 78 i 82 tak, by wypadła pomiędzy 2. a 3. nutą trioli to dowolność adiustacji Wn. Pisownia A, zarówno w tych taktach, jak i w dwóch powtórzeniach tej frazy w innych tonacjach (t. 165-169 i 245-249) nie pozostawia najmniejszej wątpliwości co do synchronizacji obu głosów pr.r. – ich ostatnie nuty mają być uderzone równocześnie bez względu na zapisaną wartość rytmiczną w dolnym głosie. Tego typu notację spotykamy wielokrotnie także w innych utworach Chopina, por. np. Nokturn c op. 48 nr 1, t. 61-63, Ballada f op. 52, t. 217-219 czy Preludium E op. 28 nr 9, t. 8.
Patrz też t. 80.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Rytm