|
|
4 całotaktowe pedały w A i Wn2 ! miniat: wycinek t. 43 i 48, tylko dolna 5-linia. tu A. TGTU = 4 x Ped * 43-8 |
|
|
3 całotaktowe pedały w Wn1 TGTU bez 48 |
|
|
Bez oznaczeń w Wf1 Tu bez kliszy |
|
|
4 półtaktowe pedały w Wf2 (→Wa) jak TGTU, ale gwiazdki pod 6. ósemką (EZnieU w t. 43) |
|
|
Wariantowa propozycja redakcji TGTU + 4 gwiazdki EZnieU w nawiasie EZnieU1 (zrobione 43) |
Wpisana w A całotaktowa pedalizacja w t. 43, 45 i 47-48 została w Wn1 odtworzona niedokładnie – pominięto oznaczenia w t. 48. Usterkę poprawiono w Wn2.
W Wf1 nie ma tych oznaczeń, co również może być przeoczeniem kopisty w [KF] lub sztycharza Wf (inna możliwość – późniejsze dopisanie ich w A – wydaje się tu mniej prawdopodobna). W pedalizacji Wf2 (→Wa), dodanej prawdopodobnie przez Chopina, zwraca uwagę konsekwentne użycie półtaktowych pedałów, w przeciwieństwie do całotaktowych wpisanych tutaj w A, a w analogicznych t. 54-59 we wszystkich źródłach. Można to uważać za alternatywną koncepcję, w większym stopniu uwzględniającą efekt zapisanego legata harmonicznego (przetrzymanych palcami nut akordów). W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, sugerujące dotrzymanie pedału do końca taktu z możliwością puszczenia go już w połowie taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Pedalizacja