op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 49, Fantazja f-moll
Notacja znaków chromatycznych w pierwszych dwóch akordach taktu wykazuje szereg różnic pomiędzy źródłami:
- W 1. akordzie A i Wf (→Wa) mają znaki przed każdą nutą. W Wn1 pominięto ostrzegawczy
przed ais1, który następnie w Wn2 dodano. W tekście głównym pomijamy ostrzegawcze krzyżyki przed oktawą l.r. - W drugim akordzie A nie ma znaków przed skrajnymi nutami w partii pr.r., co odczytane dosłownie dałoby cis1 i cisis2. W Wf (→Wa) dodano tylko przed górną nutą, w Wn – przed obiema, co przyjmujemy także w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
