Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 227

 pod fes w A (odczyt dosłowny) i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek, 1. połowa + oktawa, tylko dolna 5-linia.                  EZnieU

 pod oktawą w Wn

EZTU

Odczyt dosłowny zapisu A, potwierdzony za pośrednictwem [KF] w Wf (→Wa), zdaniem redakcji nie odpowiada zamysłowi Chopina. Kompozytor często bowiem pisał znak  przed nutą, której ma dotyczyć, zwłaszcza gdy była ona nisko położona. Trzeba jednak stwierdzić, że tutaj znak znajduje się dość daleko od oktawy Ges1-Ges, a niemal dokładnie pod pauzą l.r. i początkiem pasażu pr.r. Pedalizacja taka jest oczywiście możliwa, ale porównanie z analogicznymi t. 147, 149 i 229 przemawia za niedokładnością – Chopin przypuszczalnie źle ocenił ilość miejsca potrzebną na skrót Ped i zaczął go pisać za daleko od oktawy. Notacja Wn, formalnie niedokładna, jest zatem najprawdopodobniej trafna.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności A

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.