op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 49, Fantazja f-moll
Podobnie jak poprzednio, w 2. połowie taktu Chopin pominął w A (→Wn1) znaki chromatyczne w partii pr.r. Notację tę powtórzono także w Wf1, natomiast w Wf2 (→Wa) oba kasowniki dodano. W Wn2 dodano tylko drugi z nich (a3), przypuszczalnie uważając, że 
przed a2 nie jest potrzebny, skoro w 1. połowie taktu są kasowniki zarówno przed a1, zapisanym na tej samej wysokości co omawiana nuta, jak i a2.
Tak samo w t. 226.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf
notacja: Wysokość
