Łuk od ósemki do t. 280 w A ! miniat: wycinek, od półnuty do początku 280, tylko górna 5-linia. EZTU (2 kawałki) |
||
Łuk od półnuty do t. 280 w Wn i Wa EZnieU (2 kawałki) |
||
Łuk w t. 279 w Wf EZnieU1 |
Zakres łuku w A nie budzi wątpliwości, wydaje się zatem dziwne, że zarówno w Wn, jak i w Wf (→Wa) rozpoczęto go wcześniej. Poprawka Chopina wchodziłaby w grę tylko w Wf (lub jego podkładzie, [KF]), zwłaszcza że tak umieszczony początek łuku w analogicznych t. 112-113 mógł być wynikiem poprawek Chopina. Z drugiej strony, niedokładność Wn sugeruje, że także w kopii lub Wf przedłużenie łuku mogło nastąpić w wyniku pomyłki. Geometria rozplanowania poziomego nut w Wf nasuwa możliwość błędu "lustrzanego" – kończący się na szesnastce łuk Wf jest usytuowany symetrycznie względem tego, który widać w A (oś symetrii wypada w połowie wiązania ósemkowego). Scenariusz ten wyjaśnia zarazem powstanie niedokładnego zakończenia łuku Wf (poprawionego w Wa). Inna możliwość to bliskość widełek , których dolne ramię można było uznać za początek łuku. Przeciw ewentualnej ingerencji Chopina przemawia również odosobniony charakter tej różnicy – inaczej niż za pierwszym razem (t. 110-115), w sąsiednich, podobnych motywach (t. 277-278 i 281) zakres łuku nie wykazuje w źródłach żadnych rozbieżności. Wobec małego prawdopodobieństwa autentyczności wersji wydań, w tekście głównym podajemy łuk A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf
notacja: Łuki