op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 49, Fantazja f-moll
Tak jak w analogicznych t. 109-116, łuki nad pochodami oktaw mają z pewnością dochodzić do kończących je ćwierćnut. Zostało to na ogół precyzyjnie oznaczone w źródłach z wyjątkiem drobnej niedokładności związanej z przejściem do nowej linii – w A i Wf nie ma w t. 277 dokończenia łuku z t. 276. Poprawiono to zarówno w Wn, jak i Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niepewna kontynuacja łuku, Niedokładności A
notacja: Łuki
