Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 109

 na początku taktu w A (→Wn)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZTU

 po 1. ćwierćnucie w Wf (→Wa)

EZnieU

Zdaniem redakcji, późniejsze umiejscowienie znaku  w Wf, mogące sugerować rozpoczęcie tej dynamiki dopiero od ósemkowego pochodu oktaw, jest niedokładnością powstałą na drodze A – [KF]Wf. Przy tym niewykluczone, że sam Chopin wpisał  w [KF] lub korekcie Wf1 w ten właśnie sposób, gdyż manierę wpisywania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich działania spotykamy niejednokrotnie w jego utworach – por. np. autografy Etiudy Ges op. 10 nr 5, t. 83Koncertu e op. 11, cz. I, t. 16 czy Preludium b op. 28 nr 16, t. 45-46.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Znaki położone centralnie

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż