|
! miniat: triole 95 i pół t. 96, tylko dolna 5-linia, wycinek, tu A. TGTU 95-96 + 99-100 (bez prawego końca 100-101) |
|
|
EZnieU, zrobione tylko 100 (gdzie tu idzie tylko lewy koniec), poza tym ciągły łuk 95-96 (do końca taktu) i 99 do końca taktu (zakresy jak wszystkie łuki TGTU razem) |
Łukowanie l.r. w t. 95-96 i 99-100 wykazuje podobne zróżnicowanie pomiędzy dwiema grupami źródeł jak w t. 93-94. Także tu geneza różnicy jest trudna do jednoznacznego ustalenia, wydaje się jednak prawdopodobne, że Chopin dwukrotnie, w różnym czasie dodawał łuki w A i w [KF] lub Wf1. W tekście głównym podajemy łukowanie źródła podstawowego, czyli A. Jest ono bardzo charakterystyczne ze względu na swój motywiczny, a nie pianistyczny charakter – Chopin objął poszczególnymi łukami sześcioósemkowe grupy nie obejmujące kolejnych pozycji l.r., lecz zestawione z par różnych akordów. Dopiero za drugim razem (t. 262-263 i 266-267) łuki są zgodne z pozycjami ręki i łączą grupy oparte zasadniczo na jednym akordzie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
notacja: Łuki
