Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 72-73

2 oddzielne łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek kombinowany, ten co w adnotacji poniżej o łuku przetrzymującym.                   EZnieU1 górny łuk 72 + EZTU dolny 73

Ciągły łuk w Wn i Wf (→Wa)

EZTU 72-73 tylko górny 

2 zachodzące na siebie łuki proponowane przez redakcję

EZTU górny i dolny (razem 3 kawałki)

Łukowanie A na przejściu tych taktów jest niejasne – prowadzony nad pięciolinią łuk w t. 72, ostatnim w linii, sugeruje kontynuację, jednak w t. 73 zamiast jego dokończenia wpisany jest krótki łuk pod ósemkami f1-e1. Zarówno w Wn, jak i w Wf (a być może już w [KF]) uznano łuk w t. 73 za dokończenie łuku w t. 72. Za taką interpretacją przemawiają łuki w analogicznych t. 159-160 i 239-240, można więc ją uważać za równorzędny wariant. Jednak porównanie z zakończeniem poprzedniej frazy (t. 70-71) podpowiada, zdaniem redakcji, inną możliwość – Chopin w A zapomniał wpisać dokończenie górnego łuku, a dolny miał w jego intencji być dodatkowym podkreśleniem gestu rytmicznego powtórzonego kilkakrotnie w następnych taktach. Wersję tę, którą można uważać za interpretację kontekstową zapisu A, proponujemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niepewna kontynuacja łuku

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.