|
! miniat: wycinek, 4 ostatnie ósemki 54, cały 55 i pierwsza ósemka 56, tylko dolna 5-linia. EZTU = B-es i dwie ligi (B przed i es po) |
|
|
des w Wf1 EZnieU = des |
|
|
EZnieU2 = liga B i B |
Występująca w Wf1 nuta des jest z pewnością błędna, o czym świadczy – pomijając niczym nieuzasadnione odstępstwo od struktury analogicznych motywów – dochodzący do niej z poprzedniego taktu łuk przetrzymujący. Nie jest jednak jasne, jak doszło do powstania tej wersji. Można tu podejrzewać błąd tercjowy – des zamiast B, które powinno było wystąpić w tym akordzie jako przetrzymana nuta. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest jednak pomylenie taktów – sztycharz wysztychował prawidłowo tylko Es, zaś pozostałe nuty, des-ges-b, zaczerpnął z dolnej pięciolinii t. 57, złudzony podobieństwem górnych dźwięków. Tłumaczy to zarówno błędną wysokość nuty, jak i obecność tylko 4 nut w tym akordzie. W Wf2 (→Wa1) poprawiono tę nutę na B, ale nie dodano es, co traktujemy jako uproszczoną lub niedokończoną korektę. W obu tych wersjach nie ma też możliwości przetrzymania ósemki es w następnym takcie, co jest niejako potwierdzone brakiem odpowiedniego łuku. Prawidłowy tekst Wa2 zaczerpnięto najprawdopodobniej z Wn1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy wynikające z poprawek, Błąd tercjowy, Autentyczne korekty Wf, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość