|
|
d1-e1 i d2-e2 w Wf, szablonowa interpretacja |
|
|
Wna TGTU=4x bemol przy des i kaso przy e |
Widoczne w Wf znaki chromatyczne przy akordach na 3. i 5. ósemce budzą wątpliwości, mimo że zapis jest formalnie poprawny. Wszystkie są bowiem w zasadzie niepotrzebne – brzmienie nie uległoby zmianie po ich usunięciu, a w przypadku bemoli przed b i b1 trudno je nawet nazwać ostrzegawczymi. Za najbardziej prawdopodobne redakcja uważa pomyłkowe umieszczenie wszyskich znaków o jedną nutę za nisko, co po poprawieniu daje wersję Wn i Wa. Wersję tę, naturalnie brzmiącą i harmonicznie najprostszą – cały takt oparty na jednym akordzie – podajemy w tekście głównym. Za tekst Wf uznajemy natomiast wersję wymagającą minimalnej ingerencji w zapis, z kasownikami przesuniętymi tak, by podwyższyć es1 i es2 na e1 i e2, co daje jednak mniej zręczny postęp harmoniczny z nietłumaczącym się tonalnie wystąpieniem d pomiędzy des w poprzednich taktach i des na 6. ósemce omawianego taktu.
z pewnością pomyłki. Poprawiono je zarówno w Wn (gdzie widać nawet ślady korekty), jak i w Wa. O pomyłkowym przesunięciu znaków świadczą też – niezależnie od kontekstu harmonicznego – bemole przed b i b1, niemające żadnego uzasadnienia w tym miejscu.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość