op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 12, Wariacje B-dur
W Wf nie ma znaku chromatycznego przed ostatnią nutą pr.r. Kontekst harmoniczny – kadencja w d-moll i e występujące w poprzednim takcie, a także analogia z t. 69 dowodzą przeoczenia 
w tym miejscu. Znak dodano zarówno w Wn, jak i Wa.
Tak jak w t. 78, w Wf przeoczono w tym miejscu podwyższający es3 na e3. Ten oczywisty błąd (kadencja w tonacji d-moll) poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.
[chciałam dać "przeoczenie znaków aktualnej tonacji", tylko że to jest wtrącenie, więc w sumie nie pasuje..]
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość
