W Wf nie ma znaku chromatycznego przed ostatnią nutą pr.r. Kontekst harmoniczny – kadencja w d-moll i e występujące w poprzednim takcie, a także analogia z t. 69 dowodzą przeoczenia 
w tym miejscu. Znak dodano zarówno w Wn, jak i Wa.
Tak jak w t. 78, w Wf przeoczono w tym miejscu podwyższający es3 na e3. Ten oczywisty błąd (kadencja w tonacji d-moll) poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.
[chciałam dać "przeoczenie znaków aktualnej tonacji", tylko że to jest wtrącenie, więc w sumie nie pasuje..]
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość