|
TGTU = krótki na 2 |
|
|
||
|
Akcent długi na d2-fis2, alternatywna propozycja redakcji ! miniat: Corel. EZnieU1 |
Oba źródłowe umiejscowienia akcentu mają sens muzyczny:
- akcent na a1 wydziela tę nutę jako początek niezależnego planu dźwiękowego, kontynuowanego w t. 23, 25 i 27;
- akcent na d2-fis2 w naturalny sposób podkreśla synkopę melodii.
Od strony źródłowej różnicę umiejscowienia akcentu można rozmaicie interpretować:
- Obie wersje są autentyczne. Ponieważ akcent w KF jest napisany ręką Fontany, Chopin musiał przesunąć go później w [A] lub korygując Wf. Późniejsza jest więc wersja z akcentem na a1.
- Istnieje tylko jedna wersja autentyczna, zapisana w [A] i pomyłkowo odtworzona przez jednego z odczytujących, Fontanę lub sztycharza Wf. Prowadzi to do uznania obu wersji źródłowych za równorzędne, gdyż bez dostępu do [A] nie można stwierdzić, kto trafnie go zinterpretował.
- Istnieje tylko jedna wersja autentyczna, niedokładnie lub błędnie odtworzona przez obu odczytujących. Mógłby to być np. akcent długi, zapisany w [A] mniej więcej tak
.
Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest mniej prawdopodobna od pozostałych, a z trzech możliwych odczytań hipotetycznego zapisu [A] do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego, czyli KF.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Niedokładności KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki