t. 48

 

 

Bardziej prawdopodobna interpretacja zapisów A, Wf i Wa1

Mniej prawdopodobna interpretacja zapisów A, Wf i Wa1

 

 

Brak kasownika przy d1 jest oczywistym błędem Chopina w A (→Wn1) i Wf. W Wa znak wprawdzie występuje, może być jednak dodatkiem adiustatora tego wydania – adiustacji takiej dokonano w Wn2 (→Wn3Wn4).

Nie jest natomiast oczywiste, czy pomyłką jest brak kasownika podwyższającego as na a. Wersja z as jest muzycznie możliwa, choć nuta a, pozwalająca na zachowanie jednoznacznego kolorytu wprowadzonej nagle tonacji a-moll, wydaje się tu naturalniejsza. W tej sytuacji dopisanie przez Chopina kasownika w WfS wskazuje raczej na podwójną pomyłkę kompozytora w A i Wf.
Geneza wersji Wn1 nie jest całkiem pewna. Dodany kasownik prawdopodobnie jest jedną z licznych adiustacji wprowadzonych w tym wydaniu, zastanawia jednak trafność tego uzupełnienia, które – w przeciwieństwie do innych – nie jest całkiem oczywiste. Mogłoby to sugerować udział Chopina w korekcie Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Dopiski WfS

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji