Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Drugi nakład Wn2
Wn4 - Trzeci nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 8

Dodajemy bemol ostrzegawczy przy b2. Znak dopisano obcą ręką w A i wydrukowano w Wn.
Jest to pierwszy z kilkunastu znaków dopisanych w A przez sztycharza lub adiustatora Wn. Uzupełnienia mają charakter wyrywkowy – wprowadzono je jedynie na 1., 5. i 6. stronie zapisu nutowego. Część dodatków (np. bemol w omawianym takcie) to uzasadnione przebiegiem muzycznym znaki ostrzegawcze, niektóre jednak są albo niepotrzebne (np. w t. 104), albo rażąco błędne (t. 103 i 106).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach, Znaki ostrzegawcze

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.