mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 19

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Powtarzane tercje w ApI

koor_U{kaso g2}

Powtarzane tercje w ApI

koor_U{kaso g2}_nieApI{skróty l.r.}

Powtarzane tercje w ApI

Powtarzane tercje w ApI

koor_nieApI{skróty l.r.}

Pojedyncze nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

koor_ApI{skróty l.r.}

Pojedyncze nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

Pojedyncze nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

koor_ApI{skróty l.r.}_nieU{kaso g2}

Pojedyncze nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Widoczna w ApI wersja, w której pierwsze 2 szesnastki każdej trioli są tercjami, jest rezultatem poprawek w tym rękopisie. Jako pierwszą Chopin wpisał bowiem wersję z pojedynczymi nutami w tych miejscach, tę samą, którą wykorzystał następnie pisząc A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Dowodzą tego:

  • dopisane bemole przed 4. i 7. szesnastką – Chopin wpisał je najpierw przez 5. i 8. szesnastką, gdyż nuty, których dotyczyły, es4 i des4, pojawiały się dopiero tam;
  • nieco inny odcień atramentu dopisanych nut.

Dwukrotna zmiana decyzji stanowi przykład Chopinowskich wahań przy wyborze najlepszego rozwiązania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany linii głównej

t. 20-24

Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

Zakończenie środkowej części w AI

Dłuższe zakończenie w A (→Wn)

Przetrzymane c2 w Wf (→Wa)
..

W stosunku do wersji AI zakończenie środkowej frazy Mazurka zostało przez Chopina w A (→Wn→Wf→Wa) wydłużone o dwa takty. Zwraca uwagę wahanie kompozytora, jeśli chodzi o przetrzymanie lub powtórzenie pierwszego c2. W tekście głównym uwzględniamy łuk przetrzymujący tę nutę, dodany przez Chopina w korekcie Wf (→Wa).

Por. komentarz dotyczący l.r. oraz pedalizacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany linii głównej , Zmiany długości fraz

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

des-as-ces1 w KLI (interpretacja)

cis-as-h w Ao

des-as-h w Wf (→Wn,Wa)
..

W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma  obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 20, tylko górna 5-linia.    Tu TGTU=chorągiewki

Ćwierćnuty w Ao

!!!!    pusta klisza
..

Ćwierćnuty dolnego głosu pr.r., pojawiające się – zgodnie z panującym w tych taktach schematem – w Ao na końcu t. 20 i 22, są tam dodatkowo podkreślone akcentami. W autografie tym ćwierćnuty występują w tych miejscach także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 21-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

c1 w akordach w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ten akord w t. 21.        Tu TGTU (w 2 taktach)

d1 w Ao

!!!       d-a-d1 x2
..

Oktawowe akordy Ao stanowią, jak się wydaje, przejściową tylko modyfikację początkowej koncepcji akordów septymowych. Por. t. 23-24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu