Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
- « Poprzednia
- 1
- …
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- …
- 102
- Następna »
t. 316-317
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf nie ma podwyższającego a2 na ais2 w t. 316 ani podwyższającego cis3 na cisis3 w t. 317. Te oczywiste niedokładności – powtórzone zapewne za [A] – poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa. Drugi z tych znaków dopisany został także w WfD. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 321
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A (→Wn) w ostatniej grupie szesnastek nie ma znaków chromatycznych. W korekcie Wf (→Wa) dodano – wskazane prawdopodobnie przez Chopina – dwa bemole, ostrzegawczy przed As i niezbędny przed Ges. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
||||||
t. 321-322
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed ostatnią szesnastką każdej miary taktu – Chopin uważał za obowiązujące znaki wpisane przed występującymi wcześniej nutami położonymi oktawę niżej (ApI jest nieco dokładniejszy – ma przed cis2 w t. 321). W Wn1 (→Wf,Wa) dodano te znaki dopiero poczynając od gis2, ostatniej szesnastki t. 321. W Wn2 (→WfSB) dodano jeszcze przed e2, a w Wn3 także przed cis2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 324-325
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w t. 321-322, Chopin nie wpisał w A znaków chromatycznych przed ostatnią szesnastką każdej miary tych taktów. Wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn (→Wf,Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||
t. 325
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brzmienie 2. szesnastki 5. trioli budzi wątpliwości – odczytana dosłownie brzmi ona e3, jednak we wszystkich analogicznych miejscach odpowiednia nuta leży o kwintę (czystą) niżej niż poprzednia, w tym wypadku es3, co sugeruje możliwość pomyłki Chopina. W nieparzystych triolach 2. i 3. szesnastka melodycznie łączą się z następną triolą, co Chopin starannie oznaczył łukami pr.r., nie determinuje to jednak ich przynależności harmonicznej. Ta wyznaczona jest postępem l.r. (o innym łukowaniu!), złożonym z sekwencji D-T wypełniających dwie kolejne ósemki, co z kolei jest wyraźnie zasygnalizowane wiązaniami głosu basowego. Jeśli uwzględnić jeszcze skłonność Chopina do zapominania o wcześniejszych alteracjach (w tym miejscu jest ona wyjątkowo odległa – to jedyny takt w t. 321-329, w którym alteracji podlega 1. szesnastka), przypadkowe pominięcie przywracającego es3 wydaje się bardzo prawdopodobne. Także brak przed niewątpliwym e3 w następnej trioli należy do typowych niedokładności Chopina – jest to dźwięk aktualnego akordu (A-dur) i został szesnastkę wcześniej oznaczony w partii l.r. Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków chromatycznych, tak by rozpatrywany człon progresji nie odbiegał od panującego schematu. W ApI 5. triola taktu ma pierwotną postać (patrz też t. 328), w której problematyczna nuta nie występuje. Wprowadzanie zmiany w tym miejscu przemawia za błędem Chopina w A, gdyż poprawki zawężają pole uwagi, co sprzyja pomyłkom. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- …
- 102
- Następna »