Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 314

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Ślady widoczne w Wf dowodzą, że pierwotnie górny głos poprowadzony był inaczej: . Zwraca uwagę usunięty przy tej korekcie łuk – można się zastanawiać, czy nie miał on być dostosowany do nowego kształtu melodii, a nie usunięty. Nie mając jednak pewności co do zakresu ewentualnego skorygowanego łuku, nie proponujemy żadnego uzupełnienia.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 325

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

d3 w ApI

e3 w A (→WnWf,Wa), odczyt dosłowny

EZTU nuty i łuki 

es3 proponowane przez redakcję

TGTU

..

Brzmienie 2. szesnastki 5. trioli budzi wątpliwości – odczytana dosłownie brzmi ona e3, jednak we wszystkich analogicznych miejscach odpowiednia nuta leży o kwintę (czystą) niżej niż poprzednia, w tym wypadku es3, co sugeruje możliwość pomyłki Chopina. W nieparzystych triolach 2. i 3. szesnastka melodycznie łączą się z następną triolą, co Chopin starannie oznaczył łukami pr.r., nie determinuje to jednak ich przynależności harmonicznej. Ta wyznaczona jest postępem l.r. (o innym łukowaniu!), złożonym z sekwencji D-T wypełniających dwie kolejne ósemki, co z kolei jest wyraźnie zasygnalizowane wiązaniami głosu basowego. Jeśli uwzględnić jeszcze skłonność Chopina do zapominania o wcześniejszych altera­cjach (w tym miejscu jest ona wyjątkowo odległa – to jedyny takt w t. 321-329, w którym alteracji podlega 1. szesnastka), przypadkowe pominięcie przywracającego es3 wydaje się bardzo praw­do­podobne. Także brak przed niewątpliwym e3 w następnej trioli należy do typowych niedo­kład­ności Chopina – jest to dźwięk aktualnego akor­du (A-dur) i został szesnastkę wcześniej ozna­czony w partii l.r. Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków chromatycznych, tak by rozpatrywany człon progresji nie odbiegał od panującego schematu.

W ApI 5. triola taktu ma pierwotną postać (patrz też t. 328), w której problematyczna nuta nie występuje. Wprowadzanie zmiany w tym miejscu przemawia za błędem Chopina w A, gdyż poprawki zawężają pole uwagi, co sprzyja pomyłkom.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 328

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

d2-f2-d3 w ApI

d3-g2-f2 w A (→WnWf)

..

Tak jak w przypadku 5. trioli t. 325, tutaj 3. triola ma w ApI pierwotną postać. W obu miejscach Chopin zdecydował się ostatecznie na bardziej regularny układ figuracji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 340-348

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Skreślenia i uzupełnienia widoczne w A w t. 340 i 348 pozwalają odczytać pierwotną wersję pasażu w tych taktach: .

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 352

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Z rozmieszczenia nut w A wynika, że grupa ósemek liczyła początkowo jedynie cztery nuty: .

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany linii głównej