Zagadnienia : Zmiany linii głównej
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 41
- Następna »
t. 3
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Wersja KJ i WF, z wyraźnie słyszalnym zdwojeniem nuty prowadzącej H-h na 5. ósemce taktu, jest niewątpliwie wcześniejsza. Trudno stwierdzić, jak powstała różnica dotycząca przetrzymania nuty g na przejściu t. 3-4. W Wp niższą nutę ostatniej szesnastki wydrukowano na wysokości c1, co jest z pewnością błędem i co poprawiamy na d1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zmiany linii głównej |
|||||||||||||||||||
t. 3-15
|
Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur
..
Jeśli chodzi o odstępy czasowe pomiędzy kolejnymi uderzeniami pr.r., rytm pierwszej frazy (t. 3-6 i 12-15) nie różni się w KFI od tego, który Chopin przekazał ostatecznie do publikacji. Widoczne w A skreślenia w t. 3 potwierdzają przy tym, że zachowana w KFI wersja bez pauz jest wcześniejsza. Dzięki pauzom temat staje się precyzyjniej wyartykułowany, a zarazem bardziej ulotny w charakterze. Znajduje to odzwierciedlenie także w łukowaniu – patrz t. 12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej |
|||||||||||||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
W pierwszej części obu taktów w A widoczne są skreślenia w partii pr.r. W t. 3 poprawka dotyczyła najprawdopodobniej rytmu – wydaje się, że Chopin zaczął pisać pierwsze dwie nuty jako ósemkę z kropką i szesnastkę. Skreślenia w 1. połowie t. 4, mogły dotyczyć dwóch pauz, ćwierćnutowej i ósemkowej. Oznaczałoby to, że punktowana ćwierćnuta d1 i dochodzący do niej łuk przetrzymujący są późniejszym dodatkiem. Ślady tego typu drobnych zmian rytmicznych widoczne są także w dalszej części Preludium, patrz np. t. 5 i 8. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej |
|||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Widoczne w A skreślenie nuty g2 przed końcowym a2 oraz dopisywane wyraźnie później e2 dowodzą, że 3 ostatnie szesnastki taktu brzmiały pierwotnie f2-g2-a2. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej |
|||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
Takt ten to jedno z nielicznych miejsc, w których Chopin, pracując nad tą wariacją, zmienił rysunek melodii utworzonej przez najwyższe nuty pr.r. (patrz też t. 11 i 24). Interpretacja zapisu ApI nastręcza pewnych trudności, gdyż nie jest jasne, czy 3 przednutki, które mogły być dopisane później, miały być uzupełnieniem figuracji, czy tylko oryginalnym sposobem zamarkowania zmiany koncepcji najwyższych nut na wersję ostateczną. Za tą drugą możliwością przemawia analogiczny t. 20, w którym ApI ma wpisaną bez żadnych wahań wersję ostateczną. Pisownia tych przednutek jest w każdym przypadku zadziwiająca, gdyż każda z nich ma inną postać, kolejno szesnastki, przekreślonej ósemki i ósemki. Być może Chopin chciał wypróbować różne formy zapisu, by zobaczyć, która wyda mu się najbardziej odpowiednia. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 41
- Następna »