Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- …
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- Następna »
t. 581-588
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach można odczytywać jako długie (na pewno w Wf, niewykluczone w KG) lub krótkie (Wa i Wn, bardziej prawdopodobne w KG). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty krótkie, ze względu na zapis z użyciem pauz na końcu każdego taktu – gdyby Chopinowi zależało na sugestii dłuższego brzmienia, mógł napisać półnuty. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż w t. 613-616, będących powtórzeniem t. 581-584, Wf ma akcenty krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 585
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Umieszczenie w źródłach akcentu pod przetrzymaną nutą pr.r., co pozbawia ten znak realnego znaczenia, sugeruje niedokładność w odtworzeniu podkładu. W tekście głównym powtarzamy notację analogicznego taktu ekspozycji (t. 235) – akcent długi nad partią l.r. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 592-624
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Spośród akordów pr.r. w t. 592, 600, 616 i 624 jedynie ten w t. 600 opatrzony jest w A (i pozostałych źródłach) niewątpliwym znakiem staccato (kropką). W t. 592 być może również jest kropka, ewentualny znak jest jednak dość oddalony od akordu i zlewa się z końcem łuku – nie powtórzono go ani w KF, ani w Wf. Brak znaków jest najprawdopodobniej niedokładnością, toteż w tekście głównym proponujemy kropki we wszystkich czterech miejscach. Uzupełnienie takie wprowadzono również w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF , Niedokładności A |
|||||||||
t. 593
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym uprecyzyjniamy Chopinowską pisownię przetrzymanej podstawy basowej d. Chopin kilkakrotnie użył tego typu uproszczonego zapisu przetrzymywanych nut (np. w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 15), ale w tym wypadku ścisły zapis nie komplikuje nadmiernie notacji (zbliżoną pisownię spotykamy np. w Fantazji f op. 49, t. 43 i nast.). Notacja wprowadzona w Wa, choć nadal nieścisła, może być jednak uważana za dokładniejszą od oryginalnej, zwłaszcza gdy wziąć pod uwagę, że pierwotnie kropka nie określała dokładnie wartości rytmicznej, o jaką należy przedłużyć nutę. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 593
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Brak znaku trzeba w tym kontekście uznać za niedokładność – zapisane przetrzymanie nuty basowej ręką ma najprawdopodobniej na celu umożliwienie czystej, zgodnej ze zmianami harmonicznymi pedalizacji. Znak dodano już w Wa, a w miejscu, które proponujemy w tekście głównym także w Wn3. W tym ostatnim równocześnie przesunięto jednak dowolnie znak . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- Następna »