Zagadnienia : Dopiski WfJ
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- Następna »
t. 218-219
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W obu taktach w Wf0 (→Wf,Wfn) nie ma ani jednego obniżającego g3(2) na ges3(2). Bemole w t. 217 i 220 dowodzą przeoczeń Chopina, prawdopodobnie jeszcze w [A]. Niektóre potrzebne znaki kompozytor dopisał ołowkiem w WfD (oba przed ges3) i WfJ (na początku t. 219). Uzupełniono je także w Wn i Wa (znak w t. 218 dopiero w Wn2 i Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfJ |
|||||
t. 256
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Wersja Wf0 (→Wa) z ges2 jako dolną nutą pierwszej z pary ósemek jest najprawdopodobniej błędna. W podkładzie do Wf oraz w Wfn (→Wn) Chopin zmienił to ges2 na f2, jednak w Wf nie zrozumiano poprawki i przeniesiono również bemol, co dało fes2. Ten nowy błąd Chopin poprawił w WfJ. W tej sytuacji obecność pierwotnej wersji w Wa musi być uznana za wynik niedopatrzenia korekty lub nieuwagi sztycharza. W tekście głównym podajemy tekst wpisany ręką Chopina w Wfn i WfJ. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfJ , Autentyczne korekty Wn |
|||||
t. 282-283
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W Wf1 przenośnik oktawowy kończy się dopiero w t. 283. Błąd poprawiono w WfJ i WfS, a także w Wf2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
|||||
t. 482
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Przed 6. ósemką Wf ma , co daje niemożliwe w tym kontekście harmonicznym gis3. Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa, oznaczono go również w WfJ. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ |
|||||
t. 555
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Krzyżyk przed ostatnią szesnastką w Wf jest niemal na pewno błędem – dowodzi tego porównanie z analogicznymi t. 196, 200 i 551, wsparte skreśleniem niepotrzebnego znaku w WfJ. Niezręczny postęp eis2-dis2, omijający akordowe e2, zwrócił uwagę adiustatorów zarówno Wn, jak i Wa. Ślady poprawek widoczne w Wf świadczą o korygowaniu omawianej nuty z dis2 na eis2, co pozwala w pewnym stopniu zrozumieć mechanizm błędu – celem korekty było niewątpliwie e2, jednak wraz z główką nutową sztycharz pomyłkowo przeniósł także (por. Sonatę b op. 35, cz. III, t. 20). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- Następna »