Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 44

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

..

W większości źródeł nie ma  podwyższającego f3 na fis3. Znak dodano tylko w Wn2

W zapisie tej nuty w A Chopin użył 4 linii doda­nych (o jedną za dużo). Błąd swój następnie poprawił, skreślając najniższą z nich. Co ciekawe, wydaje się, że poprawka ta uszła uwagi sztycha­rza Wn, gdyż w wydaniu tym widać ślady prze­noszenia główki nuty o tercję niżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych

t. 44

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

es w A, Wn i Wa

!!!   miniat: 3 ósemki l.r., bez pedału.      TGTU

w Wf

..

g jako najniższa nuta akordu na 2. ósemce taktu jest zapewne błędem sztycharza. Nutę zmieniono na es zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 46

Utwór: WN 55, Walc f-moll

tryl w AO

bez ozdobnika w AR 

mordent w AE (→KX), AK, KC (red.)

triola w AG (red.) i KY

przednutki w F

..

W AO zanotowany jest tryl, a w AE (→KX) i KC mordent. W AK zapis ozdobnika jest trudny do jednoznacznego odczytania, najprawdopodobniej jest nim mordent. Wersja z AR ma samą ćwierćnutę as1 bez ozdobnika. W AG (→KY) jest triola (AG ma zapisaną literę powtórzenia t. 21). Ozdobnik w formie dwóch przednutek szesnastkowych w F, najpewniej wynikający z chęci rozpisania mordentu, jest z dużym prawdopodobieństwem adiustacją Fontany.  

W KC zamiast a1 zapisano c2. Uznajemy tę wersję za przykład błędu "tercjowego" i w redakcji dajemy a1, jak w pozostałych źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy

t. 46

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

H w KLI i Wf (→Wa)

!!!   miniat:   2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia z przeniesionym dis1, bez pedału.     Tu TGTU

dis w Wn

..

Nuta dis Wn jest wynikiem nałożenia błędu Wf1 i adiustacji Wn: przejęte z Wf1 błędne d (bez żadnego znaku chromatycznego) zostało przez adiustatora Wn, skupionego przede wszystkim na uzupełnianiu brakujących znaków chromatycznych, opatrzone  i w ten sposób dopasowane do akordu H7. W korekcie Wf2 Chopin zmienił to na H, przywracając wersję, która – jak o tym świadczy KLI – była od początku jedyną zamierzoną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 46

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W KG 1. nuta została omyłkowo zapisana tercję niżej – zamiast F1 pojawia się D1. Błąd poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy KG