mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Akcenty długie w A (→KF), interpretacja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf

w t. 1 

Bez znaków w Wn

3 pionowe akcenty w Wa

nad nutami, 1. 2. i 4. w t. 1
..

Zapisanych w A (→KF) akcentów długich nie odtworzono poprawnie w żadnym z wydań. Zarówno skrócenie znaków w Wf, jak i pominięcie ich w Wn mogło wiązać się z bardzo ciasnym i nie zawsze racjonalnym rozplanowaniem pionowym tekstu. Zmiana kroju akcentów w Wa to charakterystyczna dla tego wydania adiustacja, a pominięcie trzeciego znaku – przeoczenie.
W tekście głównym uwzględniamy – w przeciwieństwie do Wf – akcenty także w t. 2, oznaczonym w rękopisach jako powtórzenie t. 1. Kwestia ta w ogólności jest niejednoznaczna, np. określenia tempa-charakteru oczywiście nie należy powtarzać, ale łuki i pedalizację, które są kontynuowane w następnych taktach – niewątpliwie tak. W przypadku akcentów obie możliwości są w tym kontekście właściwie równoznaczne – znaki podane są tu jako wzór i należy je stosować także w następnych taktach, tak iż liczba explicite podanych akcentów (4 lub 8) nie ma znaczenia (por. np. akcenty na początku Preludium h nr 6 czy Etiudy C op. 10 nr 1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W Wa dodano mało uzasadniony  ostrzegawczy przed a2, przypuszczalnie przez analogię z t. 5. W A widać, że Chopin początkowo wpisał ten znak, po czym uznał go za zbędny i skreślił.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A

t. 1

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Bez palcowania w A (→Wf,KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 1 + 6 nut t. 2, tylko górna 5-linia.          Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wa

jak TGTU bez nawiasów + 432 po kolei pomiędzy dwiema grupami cyfr TGTU

Palcowanie wpisane do WfD

TGTU + 321 na d1-c1-f1 w 1. połowie t. 2. Nawias zamykający tylko w t. 2

Propozycja redakcji oparta na WfD

TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy palcowanie Chopinowskie wpisane w WfD (pomijamy cyfry 321 w 1. połowie t. 2, powtórzone za identyczną figurą w 2. połowie t. 1). Takie samo palcowanie, oznaczone przy użyciu większej liczby cyfr, dodano w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD

t. 1-4

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Bez palcowania w A (→Wf,KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 1-2 (lub mniej, żeby było widać te palce), tylko dolna 5-linia; tu Wf.                 EZTU = belka ósemkowa w t. 4

Palcowanie w Wa

taktami, od 2. ósemki (częściowo na "palcowanie Wa", na ile możliwe, uwzględniać różne łuki)
pod pięciolinią : t.1 – 3434, t.2 – 34345, t.3 – 3454, t.4 – 34545.

nad nutami : t.1 – _211, t.2 – 1211, t.3 – _211, t.4 – 1211_ (ostatnia jedynka pod es1 będzie w osobnej adnotacji w t. 4)
..

Pochody dwudźwięków w lewej, a w dalszej części utworu także w prawej ręce opatrzono w Wa szczegółowym palcowaniem. Nic jednak nie wskazuje na jego autentyczność.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

Bez palcowania w A (→Wf,KF→Wn)

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, 9 ósemek.        EZTU = wiązanie i laski

Palcowanie Wa
..

Nic nie wskazuje na autentyczność palcowania Wa, mimo że jest ono przypuszczalnie zgodne z Chopinowskim zamysłem. Kombinacja łuku i wskazówki legato sugeruje bowiem użycie "legato harmonicznego" (przetrzymywania palcami składników akordu) i właśnie takiego palcowania:  (było to łatwiejsze na fortepianach z czasów Chopina, mających węższe od dzisiejszych klawisze).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa