Zagadnienia : Błędy powtórzone Wn

0
t. 54

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1Wn2) przenośnik oktawowy rozpoczyna się dopiero w następnym takcie. Oczywisty błąd poprawiono w Wa od razu, ale w Wn dopiero w drugim wydaniu (Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 55

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W źródłach przenośnik oktawowy nie obejmuje przednutki, przez co odczytana dosłownie brzmi ona b1, a nie b2. Notacja analogicznego t. 64 dowodzi błędu w umiejscowieniu przenośnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 56

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

6 nut na 5. ósemce taktu w ApI

! miniat: wycinek, ta figura (3. miara taktu), tylko górna 5-linia.                    TGTU

6 nut na 5. ósemce taktu w ApI

koor ApI

5 nut w A (→WnWf,Wa,WfSB), interpretacja

5 nut w A (→WnWf,Wa,WfSB), interpretacja

koor ApI

..

W A i wszystkich wydaniach nad liczącą 5 nut 1. połową figury na 3. mierze taktu widnieje pozor­nie pomyłkowa cyfra 6. Błędem jest tu jednak z pewnością brak jednej nuty – a2 pomiędzy b2gis2 – o czym świadczą:

  • tekst ApI, w którym nuta ta występuje – widać 6 laseczek nut, choć wysokość przedostatniej z nich jest niejasna (linia dodana zapisana jest niedokładnie). Figura ta rozpoczyna się więc wypisanym obiegnikiem, jak trzy pozostałe podobne zwroty w t. 55-57;
  • niezgodność ilości nut ze wskazaną ich liczbą, co oznacza, że Chopin nie zdawał sobie sprawy, iż wpisuje tekst o mniejszej liczbie nut. Nie jest to zatem zmiana koncepcji lecz przeoczenie.

Błąd umknął następnie uwagi zarówno Chopina korygującego (prawdopodobnie) Wn1 i na pewno Wf1, jak i adiustatorów, którzy nie skontrolowali poprawności rytmicznej tej figury.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 57

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  przed e2, 10. nutą od końca taktu. Znak ten ze względu na wcześniejszy  przed e3 uważano niekiedy za niekonieczny – nie ma go w Wf (→Wn1) – dodano go jednak w Wa i Wn2 (→Wn3). Ponadto dodajemy  ostrzegawczy przed b2 pod koniec biegnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 57

Utwór: op. 22, Polonez

..

W źródłach nie ma znaku chromatycznego przed drugą uderzaną nutą biegnika. Jest to z pewnością błąd Chopina (jeden z najczęściej popełnianych – przeoczenie odwołania alteracji), gdyż a2 sugerowałoby tu zwrot w stronę B-dur (g-moll), a nie f-moll, którego dominantę słyszymy już za chwilę. Brak tego znaku powoduje, że także w końcówce biegnika należałoby grać a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa