Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Ozdobniki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Ozdobniki

t. 11

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ornament w ApI

! miniat: odpowiedni wycinek, tylko górna 5-linia.

Przednutki przed trylem w A (→Wn1Wa)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia.              TGTU tylko przednutki przed trylem

Przednutki po trylu w Wn2 (→Wn3,WfSB)

TGTU tylko po trylu

Przednutki przed i po w Wf

TGTU

..

Pisownia ApI oznacza, że zamierzony rysunek melodii tego miejsca od początku zawierał dolną sekundę (h1) zarówno na wstępie, jak i w zakończeniu. Brak wypisanej końcówki trylu w A (→Wn1Wa) prawdopodobnie nie oznacza więc, że Chopin miał na myśli wykonanie bez zakończenia, a jest tylko niedokładnym zapisem. Zmiany wprowadzone w Wn2 i Wf są efektem ingerencji Chopina, przy czym w Wn2 wskazówkę Chopina błędnie zinterpretowano jako przeniesienie przednutek, a nie dodanie ich po trylu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 11

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Arpeggio w ApI

tr bez kreski takt;               red z kreską

Przednutka w ApI, wersja alternatywna

Bez ozdobników w A (→WnWf,Wa)

..

Przednutka widoczna jest w alternatywnym zapisie ApI (patrz uwaga w poprzednim takcie), który interpretujemy jako szkic górnego głosu. Natomiast arpeggia pochodzą z podstawowego zapisu i mogą być zdaniem redakcji traktowane jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 13

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Przednutka w ApI

Bez przednutki w A (→WnWf,Wa,WfSB)

..

W tym kontekście – początek frazy – obie pisownie początku trylu oznaczają to samo. Przygotowując Wariacje do druku, Chopin wybrał prostszą pisownię.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 80-84

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W źródłach nie ma kasowników precyzujących brzmienie górnej nuty mordentów. Fraza ta utrzymana jest jednak wyraźnie w tonacji F-dur, na co wskazuje rozmieszczenie poszczególnych akordów w ramach czterotaktu. To, że także Chopin słyszał tu tonację F-dur, a nie B-dur, potwierdzają nuty e2 występujące w figuracji t. 112-113 (116-117), a zwłaszcza w melodii pod koniec t. 188. Pomijanie znaków chromatycznych, precyzujących brzmienie pobocznych nut mordentów, tryli czy obiegników, było w notacji Chopinowskiej raczej regułą niż wyjątkiem.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 127

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tryl bez końcówki w ApI i A (→WnWf,Wa,WfSB)

! miniat: wycinek.                     Tu bez kliszy 

Tryl z końcówką, wariantowa propozycja redakcji

TGTU = końcówka trylu w nawiasie

Tryl z końcówką, wariantowa propozycja redakcji

..

Zakończenie trylu nie jest wypisane w ApI ani w innych źródłach partii fortepianu, znajduje się jednak w głosie skrzypiec Wnork (→Wfork). Wydaje się prawdopodobne, że jest to tylko różnica zapisu, toteż w tekście głównym końcówkę tę proponujemy w formie wariantowej. Tak samo w analogicznych t. 167, 199 i 239. Patrz też t. 131.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne