Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 30

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A brakuje kilku niezbędnych lub wskazanych znaków chromatycznych – w l.r.  obniżającego g1 na ges1, w pr.r. bemoli obniżających g2 na ges2 i c2 na ces2 oraz  przed f2. W Wn (→Wf,Wa) dodano tylko znak w l.r.
W tekście głównym uzupełniamy wyżej wymienione znaki i dodajemy  ostrzegawczy przed d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 35-36

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            TGTU tylko 3. miara = 8 kropek (obie ręce)

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

16 kliników (obie ręce) zamiast kropek

8 kropek proponowane przez redakcję

TGTU

..

W A znaki staccato nad szesnastkami są niewątpliwie kropkami i różnią się wyraźnie od np. kliników na początku t. 35 czy w t. 39. Zdaniem redakcji, kliniki w Wn (→Wf,Wa) to dowolność sztycharza, który w wielu miejscach niefrasobliwie traktował Chopinowskie oznaczenia staccato – por. np. t. 10. Natomiast dodanie znaków na 4. mierze taktu, choć nie wpływa na wykonanie – w obu przypadkach znaki są przykładowe i należy je uogólnić na wszystkie szesnastki w tych taktach – wydaje się uzasadnione i może pochodzić od Chopina (patrz też uwaga do t. 39-40). Uważamy przy tym, że te dwie kwestie można traktować niezależnie, tak iż w tekście głównym podajemy kropki (według A) w całej 2. połowie taktu (według Wn1).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki

t. 35

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g3-des4 w ApI, A, Wf1 i Wn2 (→Wn3,WfSB)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ta ćwierćnuta.          EZTU

g3-c4-des4 w Wn1 (→Wa)

EZnieU1

..

Wersja Wn1 (→Wa) jest z pewnością błędna – widoczne w A niewielkie rozmazanie linii dodanej pod des4 nie jest główką nutową. Błąd poprawio­no w Wf1 (→Wf2) i Wn2 (→Wn3,WfSB), w tym pierwszym być może na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 37

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b. Znak dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 –  des2 i  e2 w pr.r. oraz  e1 i  des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że  przed e3 i  przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2Wn3). W Wa dodano jeszcze  des2 przed 6. szesnastką t. 39.
W WfSB powtórzono znaki Wn1, z tym że przed 6. szesnastką t. 39 umieszczono  zamiast , co dało błędne es1, a przed 8. szesnastką tego taktu dodano  des2, co nie ma sensu – znak, jeśli już uzna się go za potrzebny, powinien się znaleźć przed 6. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A