Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 23

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf (→Wn) przeoczono kropki staccato basowych ćwierćnut Es i D. Znaki dodano w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 23

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Podobnie jak w t. 14 i 16, w dwóch ostatnich ćwierćnutach pr.r. widać w A ślady usuwania wpisanych początkowo dolnych nut, g.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu

t. 24-25

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Różne akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek + obrazek;             2 długie i krótki

Akcenty długie w A, prawdopodobne odczytanie

TGTU = 3 długie

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

..

Rozstrzygnięcie, jakiego typu akcenty Chopin miał na myśli, nie jest w tych taktach proste. Znaki są różnej długości, drugi z nich jest typowym akcentem długim, trzeci krótkim, a pierwszy można interpretować na dwa sposoby – jest wprawdzie dość krótki, ale smukły jak akcent długi. Nie wydaje się jednak, by zamiarem Chopina było różnicowanie znaków – pisane są, jak cały A, z wyraźnym pośpiechem, co wyklucza stosowanie trudno dostrzegalnych niuansów graficznych. W tekście głównym skłaniamy się do akcentów długich ze względu na układ tekstu – t. 25 rozpoczyna nową linię i możliwe, że akcent był tam dopisany później, z mniejszym zaangażowaniem, a właściwy odruch reprezentują znaki w t. 24. Krótkie akcenty wydań można traktować jako – naszym zdaniem – mniej prawdopodobne odczytanie zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności A

t. 25

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A

 w Wf (→Wn,Wa)

TGTU

..

Znak  dodano w korekcie Wf1, z pewnością na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 26-27

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2 przetrzymane w A i Wn4

! miniat: wycinek.                     EZTU = łuk przetrzymujący

d2 powtórzone w Wf (→Wa,Wn1Wn1a,Wn2Wn3)

Tu bez kliszy 

..

Łuk, który w A przetrzymuje półnutę d2 do następnego taktu, został w Wf i większości opartych na nim pozostałych wydań błędnie odczytany jako początek łuku frazowego nad t. 27-28. Powodem pomyłki mógł być niewyraźny zapis łuku przetrzymującego, którego środkowa część jest najprawdopodobniej bardzo słabo widoczna (na dostępnej fotografii fragment rozpoczynający drugą, opadającą część łuku jest w ogóle niewidoczny). Łuk ten dodano w Wn4 być może na podstawie analogii rytmicznej z początkiem t. 29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn