mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 19-20

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w t. 19-20 w Wn

Wn TGTU

Łuk w t. 19 w Wf (→Wa)

Wfa łuk tylko w t. 19, a w 20. puste
..

Na podstawie porównania z analogicznymi t. 45-46 można stwierdzić, że krótszy łuk w Wf (→Wa) to prawdopodobnie pomyłka kopisty lub sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 25

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Łuk nad dwoma akordami znajduje się tylko w Wf (→Wa), dodany przez Chopina przypuszczalnie w korekcie Wf1, a być może jeszcze w podkładzie do Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 29-30

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w Wn

Wn TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa)

Wfa puste
..

Brak łuku w Wf to niemal na pewno przeoczenie kopisty lub sztycharza, powtórzone w Wa. W tekście głównym podążamy za Wn.

 

Nie wszystko w tym opisie się zgadza – np. t. 33-34 mają inny łuk niż wynika z twojego opisu. A w ogóle myslę, że tu różnic jest na tyle mało, a ustalenie tekstu bezproblemowe, że nie potrzeba takiego ogólnego komentarza, tylko poszczególne miejsca. Może zmienię zdanie po przejściu wszystkich, ale na razie robię lokalnie :)

W całym Polonezie ta kantylenowa, 8-taktowa fraza pojawia się, z podobnym łukowaniem, trzy razy: w taktach 27-34, 53-60 i 286-293 (w t. 103-110 łukowanie jest wyraźnie inne). W Wf (→Wa) łuki w t. 29-30 i analogicznych, w poprzedniku tej frazy, za każdym razem przyjmują inną postać. W t. 29-30 w ogóle nie ma łuku, co powtórzono w Wa. W t. 55-56 łuk w Wf jest krótki i sięga tylko do 3. ćwierćnuty taktu 55, a w Wa znowu w ogóle go nie ma, co uznajemy z przeoczenie. W t. 288-289 w obu wydaniach łuk jest dłuższy i sięga do 1. ćwierćnuty t. 289. Ten ostatni wariant łukowania występuje we wszystkich analogicznych momentach w następniku tej frazy - takty 33-34, 59-60 i 292-293, a także we wszystkich tych miejscach w Wn, zarówno w poprzedniku, jak i następniku, toteż właśnie takie łukowanie przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 30

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Arpeggio i łuk w Wn

EZnieU

Łuk w Wf

EZTU

Bez znaku w Wa

Wa puste
..

Wersja Wn może być efektem dwukrotnej interpretacji przypominającego pionowy łuk znaku, jakim Chopin najprawdopodobniej oznaczył arpeggio w [A]. Sztycharze bowiem często pracowali etapami – cała strona główek nutowych, potem wiązań, łuków, ozdobników itd. – tak iż możliwe było wysztychowanie łuku na etapie łuków, a arpeggia na etapie ozdobników.
Brak łuku w Wa to zapewne przeoczenie sztycharza.

Brak łuku w Wa to zapewne przeoczenie sztycharza. Z kolei wersja Wn wynika prawdopodobnie z niejasnego zapisu w [A] (chopinowskie arpeggia często przyjmowały wygląd pionowego łuku).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Arpeggio – pionowy łuk

t. 30-33

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk od t. 30 w Wn

EZnieU

Łuk od t. 31 w Wf (→Wa)
..

W tekście głównym przyjmujemy wersję źródła podstawowego, najpóźniej przez Chopina kontrolowanego Wf. Jest ono zgodne z występującym we wszystkich źródłach łukowaniem analogicznych t. 56-59 i 289-292. Wersję Wn, zapewne również autentyczną, można traktować jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach