mUltimate Chopin

op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 7-11

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed oktawą as-as1 w t. 7 i 11.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 8-12

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

des1 w A (odczyt dosłowny→KF,Wf) i KGS

!!!   miniat: od 2. miary do końca t. 8, wycinek.           Tu bez kliszy 

d1 w AB, ASz, Wn, Wa i WfS

TGTU = kaso d1 w t. 8 i 12
..

Brak  przywracającego d1 to niemal na pewno przeoczenie Chopina w A (→KF,Wf), o czym świadczą kasowniki w AB, ASz i dopisany w t. 8 w WfS. Znaki dodali również adiustatorzy Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 8

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

g przetrzymane w t. 8 AB 

Bez przetrzymania w pozostałych źródłach

g przetrzymane w t. 8 i 12, możliwy wariant

g przetrzymane w t. 12, inny możliwy wariant
..

Wersja AB z przetrzymaniem g jest niewątpliwie autentyczna i zapisana rok po opublikowaniu Preludium, co nakazuje traktować ją jako pełnoprawny wariant. Kwestią otawrtą pozostaje jednak, czy w wersji rozszerzonej o t. 9-12 można ją zastosować także w t. 12 albo nawet tylko w t. 12:

  • wyraźne wzmocnienie dynamiki w t. 11-12 wersji opublikowanej można uznać za argument przeciwko przetrzymaniu g w t. 12 – w AB nie ma wszak crescenda w tym miejscu, więc przetrzymanie można wiązać z dynamiką ;
  • w wersji 13-taktowej tekst wysokościowo-rytmiczny t. 9-12 nie różni się od t. 5-8, co może uzasadniać zastosowanie jednolitej wersji w t. 8 i 12 – oba razy z przetrzymaniem (albo oba razy bez, jak jest w tekście głównym);
  • być może Chopin nie wiązał przetrzymania ani z przebiegiem dynamicznym, ani z poprzedzającą frazą, a traktował je jako element zakończenia utworu, co sugerowałoby przetrzymanie tylko w t. 12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 9-12

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

13 taktów w A (→KF→Wn, →Wf→Wa), ASz i KGS

!!!   miniat: nic.                   nibyESTU 9-12

9 taktów w AB

AB tylko pięciolinie, klucze, znaki przykluczowe, nr taktu, kreska taktowa.
..

Pierwotnie Preludium liczyło tylko 9 taktów, o czym świadczy przypis w A, mówiący o doda­niu t. 9-12 pod sugestią pewnego "Pana xxx". W oryginalnej, 9-taktowej postaci Preludium od­najdujemy w AB, napisanym rok po ukoń­czeniu całości op. 28.
W A (→KF) omawiane takty oznaczone są skró­towo jako powtórzenie t. 5-8 (z zaznaczeniem odmiennej dynamiki).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Zmiany długości fraz

t. 9

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

 w A (→KF,Wf→Wa), ASz, KGS i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.
TGTU

 w Wn1

zamiast pp
..

Powtórzenie  w Wn1 to wynik nieuwagi sztycharza, który nie zauważył (nie zrozumiał?) wskazówki  wpisanej w skrótowym oznaczeniu tego taktu w KF. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3). Patrz też uwaga do t. 11-12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn