mUltimate Chopin

op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 35

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W KFI pierwsze 2 ósemki pr.r. mają oprócz trytonów des1-g1 jeszcze nuty c2 i b1. Pierwsza z nich wydaje się być napisana niedokładnie, tak iż niewykluczone, że należy ją interpretować jako b1, co byłoby stanowiłoby odpowiednik linii melodycznej w t. 10 i 65. Na dostępnej redakcji fotografii nie można tego rozstrzygnąć, toteż podajemy c2, zgodnie z odczytaniem tego rękopisu przez innych redaktorów, jak np. Paul Badura-Skoda (Peters, E. P. 13178) czy Jean-Jacques Eigeldinger (Peters, No. 7532). 

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 35-36

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Łuk od 2. ósemki w A

! miniat: wycinek, t. 35, tylko górna 5-linia
EZTU = 2 łuki t. 31-36

Bez łuku w KF (→Wn)

Łuk od 1. ósemki w Wf

EZnieU

Łuk kontynuowany w Wa

EZnieU1
..

Łuk A rozpoczyna się od 2. ósemki, co podajemy w tekście głównym. Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (od 1. ósemki) i Wa (kontynuacja z poprzedniej linijki) uważamy za niedokładności. W KF (→Wn) łuk został przeoczony. Jeśli chodzi o końcówkę łuku, to ponieważ w całym Preludium przeważają w podobnych sytuacjach łuki-tenuto – patrz uwaga do t. 4-5 – w tekście głównym przyjmujemy właśnie taką interpretację, zgodną z Wf (→Wa). 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 37

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Widoczne w A skreślenie oktawy Des-des na początku taktu sugeruje, że przeniesienie basu w t. 37-40 o oktawę niżej (w stosunku do wersji KFI) było pomysłem zrodzonym w trakcie pisania A lub na tyle świeżym, by Chopin się pomylił przy pierwszej z obniżonych oktaw.
Przed pierwszym des2 w pr.r. widać w A skreślony  – świadectwo zdarzającej się Chopinowi niepewności co do liczby obowiązujących znaków przykluczowych.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany rejestru basu , Ostatni znak przykluczowy

t. 37-42

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Bez oznaczeń w A (→Wf1,KF→Wn)

! miniat: wycinek, t. 37 i pół 38, tylko dolna 5-linia.
Tu bez kliszy 

Pedalizacja w Wf2 (→Wa)

EZnieU t. 37-42
..

Pedalizacja dodana w Wf2, przypuszczalnie przez Fontanę, jest powtórzeniem autentycznej pedalizacji w analogicznych t. 5-10 (pominięcie t. 36 to zapewne niedopatrzenie). Chopin często pomijał pedalizację przy powtórzeniach fragmentów, w których wskazał ją za pierwszym razem, np. w t. 11-17, toteż w tekście głównym jej nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 38

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A (→Wf) ćwierćnuty górnego głosu pr.r. nie mają kropek przedłużających. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – por. analogiczne t. 6 i 14. Kropki znajdują się w KFI, a także w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf