Łuki
|
t. 280-281
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk pr.r. urywa się w A pomiędzy dwiema ostatnimi nutami tego taktu, tak iż zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) doprowadzono go do ostaniej ćwierćnuty. Porównanie z analogicznymi t. 382-383 wskazuje jednak, że takie dosłowne odczytanie łuku A nie jest właściwe – za drugim razem Chopin dociągnął łuk dalej, do początku t. 383. Przy tym sposób zapisania końcówki łuku sugeruje tam – inaczej niż w t. 280 – świadomy, przemyślany ruch pióra. Dlatego w tekście głównym proponujemy taki właśnie dłuższy łuk. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||||
|
t. 280-281
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Brak łuku w KF (→Wn1) to z pewnością przeoczenie kopisty. Łuk uzupełniono w Wn2 (→Wn3) zapewne na podstawie porównania z analogicznymi t. 382-383, a także 305-306 i 407-408. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF |
|||||||
|
t. 281
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Początek łuku jest w A niejasny, gdyż zlewa się z łukiem l.r. Najprawdopodobniej jednak łuk rozpoczyna się mniej więcej w połowie między dwiema pierwszymi ósemkami. Także w analogicznym t. 383 nie ma pewności, od której nuty łuk miał się zaczynać w intencji Chopina. W tekście głównym uwzględniamy notację pozostałych źródeł, z łukiem biegnącym od 1. nuty taktu. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||||
|
t. 283-284
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytany dosłownie, prawy koniec łuku nie wykracza poza t. 283, jednak jego kształt wyraźnie sugeruje doprowadzenie do ostatniej nuty pasażu. Tak też to zrozumiano w pozostałych źródłach, co jako naturalne zarówno od strony muzycznej, jak i pianistycznej przyjmujemy w tekście głównym. Słuszność tej decyzji potwierdza łuk A w analogicznych t. 385-386, przedłużany i wyraźnie dociągnięty do cis4. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||||
|
t. 294-295
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zdaniem redakcji, obecność dodatkowego łuku nad wewnętrznym głosem pr.r. wiąże się z widocznymi w A kreśleniami związanymi ze zmianami układu graficznego – głos ten zapisany był pierwotnie na dolnej pięciolinii. Kreślenia oddzieliły półnutę cis1 od h, co przypuszczalnie skłoniło Chopina do wpisania łuku, który podkreślał przebieg linii melodycznej. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w notacji pozostałych trzech analogicznych miejsc, w których przy braku skreśleń nie ma takiego łuku. Byłby to w pewnym sensie szczególny przypadek błędu (nieskontrolowanego efektu) spowodowanego poprawką. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym nie podajemy tego łuku. Nie ma go też w KF – być może Fontana uznał, że przecinający skreślone obszary łuk również jest skreślony, a może Chopin dopisał go w A po sporządzeniu KF (mogło to być również zwykłe przeoczenie). W każdym razie, widząc w KF te takty bez łuku, Chopin nie uzupełnił łuku, dopisał natomiast widełki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A |
. Ponieważ widełki dopisał także w trzech pozostałych analogicznych miejscach, można zdaniem redakcji przyjąć, że uznał ten sposób zwrócenia uwagi na postęp wewnętrznego głosu za najwłaściwszy i tym samym zrezygnował z dodatkowych łuków.