Wn1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 462

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn)

EZnieU

Kształt akcentu w A sugeruje, że jest to akcent długi. Jest to jeszcze wyraźniejsze w podobnym t. 470. W KF (→Wn) odtworzono oba znaki jako zwykłe, krótkie akcenty. Biorąc pod uwagę, jak dokładnie Chopin sprawdzał KF, brak poprawek w tych miejscach i wielu innych tego typu sytuacjach może oznaczać, że rodzaj użytego akcentu nie zawsze był dla Chopina sprawą priorytetową. Występującą w źródle podstawowym wersję z krótkim akcentem uważamy więc za dopuszczalny wariant.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.