|
jak na miniaturze. Belka szesnastkowa od początku wiązania |
|
|
Wn1 (→Wn2), interpretacja kontekstowa (możliwa interpretacja Wf) |
|
|
Wa1 (→Wa2) – prawdopodobna interpretacja Wf TGTU |
|
|
Wn3, interpretacja kontekstowa |
Zapis rytmiczny 1. połowy taktu jest w Wf niejsany i niedokładny lub nawet błędny. Grupa 20 nut wypełnia dwie i pół ósemki, jeśli eis4 uznamy – zgodnie z zapisaną wartością – za szesnastkę, lub tylko dwie ósemki, jeśli weźmiemy pod uwagę rozplanowanie nut l.r. W obu przypadkach te 20 nut powinno, formalnie rzecz biorąc, mieć wartości sześćdziesięcioczwórek. Ponieważ jednak użycie większych wartości rytmicznych w grupach nieregularnych spotykamy u Chopina wielokrotnie (por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 93), pozostawiamy zapis z użyciem trzydziestodwójek. Pozostaje kwestia wartości rytmicznej rozpoczynającego biegnik eis4 – zdaniem redakcji, użycie zapisu z przetrzymaniem pierwszej nuty jest bardziej uzasadnione, gdy przetrzymanie to jest słuchowo uchwytne dzięki uderzonej nucie l.r. (dis), a więc w drugim przypadku. Dlatego właśnie tę interpretację, przyjętą także w Wa1 (→Wa2), podajemy w tekście głównym. W Wn1 (→Wn2) rozplanowanie nut odpowiada pierwszej z podanych interpretacji Wf. Przyjmujemy więc, że taka była intencja sztycharza, a zmiana wartości rytmicznej drugiego eis4 była zwykłą pomyłką. W Wn3 nie poprawiono tego błędu, zmieniono natomiast rozplanowanie nut, co dało notację rytmicznie zupełnie niezrozumiałą. Nieprzemyślanej adiustacji dokonano również w Wa3, przywracając niejasną notację Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne
notacja: Rytm