Wf
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 52

Bez znaku w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.           Tu pusta klisza 

 w Wn3

EZnieU

] proponowane przez redakcję

EZTU

Proponowany przez redakcję moment zdjęcia pedału z t. 50 pozwala na zachowanie wybrzmienia szeroko rozłożonego akordu H-dur aż do końca frazy. Zastosowanie pod koniec tzw. pedału diminuendo – niezbyt szybkiego, płynnego puszczania pedału – zapewni gładkie, stopniowe wyciszenie, wieńczące oznaczone przez kompozytora smorzando. Znak w Wn3, umieszczony przed końcową ósemką partii solowej, sugeruje zdaniem redakcji zbyt wczesne puszczenie pedału.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.