Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Ozdobniki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Ozdobniki

t. 168

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

5 ósemek w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. miara, tylko górna 5-linia.              TGTU

4 szesnastki w Wn

bez pierwszej = e2-d2-cis2-d2

..

Notacja Wn może być adiustacją lub wersją pierwotną, skorygowaną w ostatniej fazie retuszów Wf (→Wa). W zbliżonych kontekstach Chopin stosował zarówno pisownię z wypisaną pierwszą nutą ozdobnika, jak i bez, używał też – czasem wymiennie – i drobnych ósemek, i szesnastek (por. Koncert f op. 21, cz. II, t. 33 i 82 oraz t. 20 i 88). Obie pisownie mogłyby więc być autentyczne, choć w jednym z wymienionych przykładów (t. 33) wydawca zmienił ósemki na szesnastki. Patrz też t. 523.

 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 195

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Arpeggio w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.            TGTU

Bez znaku w Wn

..

W Wn nie ma znaku arpeggia przed 2. akordem taktu, co jest najprawdopodobniej przeoczeniem sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 199-201

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez arpeggiów w Wf (→Wn,Wa1)

Arpeggia w Wa2 (→Wa3)

..

Chopin nie zawsze oznaczał arpeggiowanie decymowych i szerszych akordów, uważając je być może za oczywiste. Arpeggio w analogicznym t. 554 potwierdza, że brak wężyków w t. 199 i 201 to najprawdopodobniej tylko niedokładność zapisu. Znaki uzupełniono w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 201

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa1)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wa2 (→Wa3)

Arpeggio proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym dodajemy arpeggio na wzór t. 197. Wskazówkę dodano również w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 250

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Drobne ćwierćnuty w Wf

!!!   miniat: 2. i 3. miara (z przednutkami), tylko górna 5-linia.                       Tu pusta klisza 

Przednutki przekreślone w Wn

chorągiewki i kreseczki

Drobne ósemki w Wa

tylko chorągiewki

..

Przednutki w formie drobnych ćwierćnut to prawdopodobnie błąd Wf (patrz np. Sonata b op. 35, cz. I, t. 208), gdyż Chopin stosował ten typ przednutek na ogół przed dłuższymi wartościami rytmicznymi, półnutami, całymi nutami (por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 208). Tak to ocenili również adiustatorzy Wn i Wa, przy czym obie wprowadzone formy przednutek można uznać za potencjalnie zgodne z pisownią [A]. W tekście głównym przyjmujemy najczęściej stosowane przez Chopina przekreślone ósemki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn