mUltimate Chopin

op. 16, Rondo Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 378

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent długi w Wf

Krótki akcent w Wn i Wa
..

Znak akcentu w Wf jest nieznacznie lecz wyraźnie dłuższy od krótkich akcentów w poprzednich taktach. W pozostałych wydaniach różnicę uznano jednak za nieistotną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 383-384

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wf (→Wn) brak zakończenia łuku w nowej linii. Jest to jeden z częstszych błędów pierwszych wydań. Kontynuację łuku uzupełnił adiustator Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn

t. 393

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Zdaniem redakcji krótki akcent w Wf (→Wn,Wa) jest tu niedokładnością sztycharza – por. znacznie dłuższy znak w podobnym t. 385.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 396-399

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łukowanie Wf

końce łuków w t. 397 i 399 na 5. szesnastkach

Łukowania Wn i Wa

TGTU=końce łuków t. 397 i 399 na 4. szesnastkach
..

W Wf łuki rozpoczynające się w t. 396 i 398 (a także 400) kończą się na 5. szesnastce następnego taktu, w miejscu, gdzie jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk. W tym kontekście należy to uznać za niedokładność. Być może sztycharz w sposób dosłowny oddał zamaszyste, nieprecyzyjne łuki Chopina, które są częste w jego autografach. Adiustatorzy Wn i Wa słusznie zakończyli te łuki na 4. szesnastkach omawianych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 396-399

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Widełki w Wf

!!!   miniat: jw.                  EZnieU

Widełki w Wn

EZnieU1

Bez znaków w Wa1 (→Wa2)

Widełki w Wa3

EZnieU2

Widełki propono­wa­ne przez redakcję

EZTU
..

Widoczne w Wf niewielkie różnice zakresów widełek  w t. 396-399 (a także 400-401) mają charakter przypadkowych niedokładności i nie wskazują na chęć różnicowania tych znaków. Z tego względu w tekście głównym ujednolicamy je, za wzór biorąc widełki w t. 398 i 401, naszym zdaniem najlepiej oddające prawdopodobny sens tych znaków – mają one charakter akcentów dłu­gich, podkreślających małą nonę cztero­dźwię­ku zmniejszonego (1. nuta każdej czwórki szesnas­tek) w relacji z jej rozwiązaniem (3. nuta).
W Wn odtworzono zapis Wf z nieznacznymi niedokładnościami, natomiast w Wa1 (→Wa2) znaki te pominięto. Dodał je dopiero adiustator Wa3, w prawie wszystkich przypadkach rozciągając na całą grupę szesnastkową.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa